Reality of Mother's Day| मदर्स डे चं खूळ| आईचं प्रेम एका दिवसा पूरतच का? परखड विश्लेषण

Reality of Mother's Day| मदर्स डे म्हणजेच मातृ दिवस मे महिन्याच्या दुसर्या रविवारी जगभरात साजरा केला जातो, मागील काही वर्षापासून भारतात पण तो दणक्यात साजरा होऊ लागलाय.
आणि व्हॉट्सॲप, फेसबुक आणि इन्स्टाग्राम वर चढा-ओढीने आई  सोबतचे फोटो आणि व्हीडीओज चा पूर आणू लागलाय.
जर त्यात सहभाग नाही घेतला तर तुमचं आई वर प्रेम नाही अस सिद्ध होईल.

Image Source = Google image by + sylhetiswag

Reality of Mothers Day| मदर्स डे, मातांचा सन्मान आणि कौतुक करण्यासाठी समर्पित दिवस, या केवळ प्रतीकात्मक हावभावाच्या पलीकडे आपण आपल्या आईची खरोखर काळजी घेतो का?
संधिसाधुपणा आणि पोकळ हावभावांनी चाललेल्या समाजात, सत्याला सामोरे जाण्याची आणि ज्या स्त्रीने आपल्याला या जगात आणले त्याबद्दलची आपली दुर्लक्षित वृत्ती कबूल करण्याची वेळ आली आहे.

वरवरच्या भावना

Reality of Mothers Day| मदर्स डे हा वरवरच्या भावनांचे उथळ प्रदर्शन बनला आहे. आम्ही आमचे सामाजिक कर्तव्य पार पाडण्यासाठी स्वतःच्या पाठीवर थाप मारून फुले, कार्डे आणि चॉकलेट्स खरेदी करतो.

पण या सिम्बोलिक प्रदर्शनाच्या पलीकडे आपल्याला आपल्या आईची  खरोखर काळजी आहे का? की आपण आपल्या वर्षभराच्या दुर्लक्षासाठी केवळ तात्पुरते बहाणे शोधत आहोत?

image source =google image by + https://www.pinterest.com/rajeevan9099/habits/

दुर्लक्ष आणि विस्मरण

हा एक दिवस येईपर्यंत आपण आपल्या आईची आपल्या जीवनातील उपस्थिती सोयीस्करपणे विसरून जातो. 
आपल्या आईने  आपल्या आयुष्यात जे अथक प्रयत्न, त्याग आणि बिनशर्त प्रेम ओतले आहे ते मान्य करण्यात आपण अपयशी ठरतो. 

त्याऐवजी, आम्ही आमच्या स्वत: च्या आत्मकेंद्रित जगात बुडालेले असतो.

चुकलेली प्राध्याने

आम्ही काम, वैयक्तिक कामिटमेंट आणि यशाच्या शोधात व्यस्त असतो. पण असे करून आपण स्वतःची फसवणूक करतोय; आमचे प्राधान्यक्रम चुकीचे आहेत. 

आम्ही क्षुल्लक गोष्टींसाठी वेळ शोधतो, सोशल मीडियावर स्क्रोल करतो किंवा टीव्ही शो पाहतो, परंतु आपली आई आपले दोन शब्द ऐकण्यासाठी आसुसलेली असते ह्याचे जाणीव भान आपल्याला उरत नाही. 
उथळ जगाला प्रायोरीटी देताना आपण त्यांच्या भावनिक आरोग्याकडे दुर्लक्ष करतो.

भावनिक जोडणीचा अभाव

Reality of Mothers Day| मदर्स डे ने आत्मपरीक्षणासाठी उत्प्रेरक म्हणून काम केले पाहिजे. 

काळाच्या ओघात आपल्या आईसोबतचे आपले भावनिक नाते धूसर होत चालले आहे हे वास्तव आता स्वीकारले पाहिजे. 

आपण एकाच छताखाली राहणारे अनोळखी बनलो आहोत, भावनिक दृष्ट्या दूर आणि डिस्कनेक्ट झालो आहोत. 

आपण तिच्या इच्छा, भीती आणि आकांक्षा ओळखण्यात सपशेल अयशस्वी होतोय आणि त्यांना जीवनातील आव्हाने एकट्याने निस्तरण्यासाठी त्यांना वार्यावर सोडतोय.

ढोंगीपणा आणि रिक्त हावभाव

चला आपण आपल्याच दांभिकपणाबद्दल बोलुया.... 

आम्ही सोशल मीडियावर फुलांच्या पोस्ट करतो, माझ्या आईवर माझं अखंड प्रेम आहे असे जगजाहीर करतो, पण दुसऱ्याचं दिवशी किंवा दुसर्याच क्षणाला आमच्या पाशिमात्य मार्गाकडे परत वळतो.

image source = gogle images by + https://nojoto.com/

हे रिकामटेकडे भावनिक हावभाव मृगजळापेक्षा अधिक काही नसतात, जे कि आपली खरी काळजी आणि काळजीची कमतरता ह्यातला फरक दर्शवतात. 

आपली आई पोकळ इंस्टाग्राम पोस्ट किंवा कृतज्ञतेच्या क्षणभंगुर क्षणापेक्षा आधीक जास्त डीजर्व करते.

Reality of Mothers Day| मदर्स डे मुळे कठोर वास्तविकता आणि काळजीचा बुरखा टराटरा फाडण्याचे काम केले पाहिजे, जीने आपल्याला ह्या जगात आणले त्या स्त्रीला आपण दुर्लक्षित वृत्तीचा सामना करण्यास भाग पाडतो.  

ह्यावून दुसरे मोठे पाप ते काय? (अगदी पाप पुण्याची भीती असेल तर) रिक्त हावभाव काढून टाकण्याची आणि सत्याला सामोरे जाण्याची ही वेळ आहे. 

आपण करत असलेलेई आईची उपेक्षा आणि उदासीनता हा आपल्या आईने आपल्यावर केलेल्या बिनशर्त प्रेमाचा विश्वासघात आहे.

आपण उथळ उपभोगवादाच्या साखळ्यांपासून मुक्त होऊ या आणि वर्षभर काळजी घेण्यास वचनबद्ध होऊ या.

आपली आई क्षणभंगुर कौतुकाच्या एका दिवसापेक्षा आयुष्यभर प्रेम, पाठींबा आणि कौतुकास जास्त पात्र आहे.

शेवटी एक दिवस का होईना माझ्यावर कौतुकाचा वर्षाव होतोय हे काय कमी आहे का? (हे फक्त आईचेच शब्द असतील) 

डॉ. उत्तम उर्मिला देशमुख